حفاظت از سطوح بتنی و نمای ساختمان یک امر ضروری برای کسانی است که ساختمانی با نما از جنس سیمان دارند . در واقع این نوع محافظ یک آستر با دوام و مقاوم در برابر فرسایش شیمیایی برای محافظت از سطوح بتنی و فلزی می باشد .

حفاظت از سطوح بتنی و نمای ساختمان

نمای ساختمان ها از مصالح ساختمانی مختلفی ساخته می شوند این مصالح در برابر جذب آب و یا مواد شیمیایی بسیار آسیب پذیر هستند . بنابراین استفاده از محصولات حفاظتی ساختمان امری بسیار مهم و حیاتی می باشد . یک نمای ساختمانی محافظت نشده وقتی در برابر بارش باران و بوران قرار می گیرد ، طی ساعات کوتاهی چندین متر مربع آب جذب می نماید مطمئنا سازه های بتنی مستثنی از این قاعده نیستند . جذب آب باران می تواند صدمات جبران ناپذیری را به نمای ساختمان بتنی وارد کند ، خصوصا این که در شهرهای بزرگ ، آب باران معمولا همراه با آلاینده های مختلف است . این صدمات می تواند شامل صدمات ظاهری ، شوره زدگی ، کپک ، پوسته شدن مصالح ، کثیف شدن زود هنگام و دیگر صدمات ساختاری باشد .

موارد کاربرد پوشش حفاظت از سطوح بتنی و نمای ساختمان و فلز شامل پوشش محافظ مناسب برای پوشش های صنعتی ایستگاه های برق ، تأسیسات گاز و فاضلاب است . هم چنین این محافظ برای آب رو های رو باز ، سر پوشیده ، انواع مخازن برای فنداسیون ها ، کلیه ی سازه های فلزی و بتنی مدفون در زمین ، پوشش سازه های دریایی و سطوح در معرض نمک های دریایی مانند اسکله ها ، خطوط انتقال نفت و گاز و … می باشد . فقط در نظر داشته باشید قبل از اجرای پوشش محافظ بتن و فلز باید سطح زیر کار را کاملاً تمیز کنید و سطح عاری از هر گونه چربی ، گرد و غبار، مواد روغنی و سایر اجسام خارجی باشد ( برای اجرای پوشش محافظ بتن و فلز در صورت نیاز از برس سیمی زبر و نرم استفاده کنید) .

پوشش آبگریز نمای ساختمان

یکی از ویژگی های مصالح ساختمانی معدنی ساختار منفذدار آن هاست . به همین علت این دسته از مواد ، به سادگی آب جذب می کنند و در نتیجه دیوار های بیرونی بر اثر ریزش باران ، به سرعت رنگ پریده می شوند و آسیب می بینند . این عیب و نقص حفاظت از نمای بیرونی ساختمان ها را ضروری می کند . با رشد مصرف مواد عایق بندی و ملات های سبک ، نماسازی با یک ترکیب تراوایی ( نفوذ پذیر ) بخار آب از مهم ترین الزامات است ، چرا که اگر نما به خوبی محافظت شده باشد ، رطوبت جذب شده فرصت و امکان عبور از لایه های محافظ را به دست نمی آورد . مقاومت در برابر آب باران از طریق عوامل آب گریز کننده فراهم می شود . از لحاظ تاریخی ، چربی ها و روغن های طبیعی به عنوان عوامل آب گریز کننده برای کاهش جذب آب مورد استفاده قرار می گرفته اند . امروزه علاوه بر موم ها ، از ترکییات سیلیکونی آلی مانند روغن های سیلیکونی ، پلی سیلوکسان های عامل دار و رزین های سیلیکونی استفاده می شود .

جذب آب توسط سطوح منفذدار عموما از طریق مویینگی اتفاق می افتد در صورتی که یک مایع بتواند سطح جامد را مرطوب کند ، مایع بر روی سطح پخش شده و سطح ویژه خود را افزایش می دهد  . برای حفاظت از سطوح بتنی و نمای ساختمان ، باید از مرطوب شدن مصالح ساختمانی جلوگیری کرد . این کار از طریق پوشش دادن مویینگی ها با عوامل آبگریز کننده مانند سیلیکون و موم های پارافینی امکان پذیر است . کشش سطحی کم عوامل آبگریز کننده ، انرژی سطحی بین دیواره مویینگی و مایع را زیاد می کند و این به معنای افزایش زاویه تماس در حفره است . در سامانه های آب پایه از روغن ها و رزین های سیلیکونی به عنوان عوامل آبگریز کننده استفاده می شود مزیت استفاده از سیلیکون ها به عنوان عوامل آبگریز کننده این است که کشش سطحی پایین آن ها منجر به تشکیل فیلمی با ضخامت یک مولکول روی سطح مویینگی شده و به علت آب گریز شدن حفره آب دیگر قادر به ورود به آن نیست .